ฉันกำลังคุยกับนักเคมี Bozhidar Stefanov เกี่ยวกับอัตราส่วนราคาต่อคุณภาพของครีมทาหน้า
ราคาครีมทาหน้าเป็นตัวกำหนดคุณภาพหรือไม่
ในอุตสาหกรรมเครื่องสำอางและร้านขายยา วันนี้มีบริษัทไม่กี่แห่งที่ผลิตเครื่องสำอางและยารักษาโรคจริงๆ แม้แต่บริษัทขนาดใหญ่ก็สั่งสารที่จำเป็นและการผลิตก็ลดลงจนเป็นการผสมสูตรและบรรจุภัณฑ์ ราคาแน่นอนกำหนดคุณภาพ แน่นอน หากเราซื้อเครื่องสำอางราคาแพงกว่า เราควรคาดหวังว่าส่วนผสมของเครื่องสำอางนั้นจะมีคุณภาพสูงขึ้น มีความบริสุทธิ์สูงขึ้น เป็นต้น
ครีมต่อต้านริ้วรอยจาก BGN 5 และ BGN 50 มีประสิทธิภาพเท่าเทียมกันหรือไม่
ครีมหลายชนิด เช่น ครีมต่อต้านริ้วรอย รับรองปาฏิหาริย์ทุกประเภทที่ไม่ได้รับการพิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์ในทางปฏิบัติ ตัวอย่างเช่น ครีมที่มีคอลลาเจนซึ่งจริง ๆ แล้วไม่มีทางที่จะเจาะผิวหนังได้และไม่ควรมีผลใดๆ (ที่จริงแล้ว มักมาจากสัตว์) มีความพยายามที่จะเปรียบเทียบครีมที่มีราคาและคำมั่นสัญญาที่แตกต่างกันหลายประการ แต่โดยทั่วไปแล้วสำหรับครีมต่อต้านริ้วรอย ความจริงก็คือในหลายกรณี มอยส์เจอไรเซอร์ราคาถูกแต่ดีทำหน้าที่เหมือนกับครีมต่อต้านริ้วรอยราคาแพง
สิ่งที่น่าสนใจอีกอย่างคือครีมที่มี antioxidants ได้พยายามทำทางเคมีเพื่อตรวจสอบฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของครีมต่างๆ และปรากฎว่าครีมพื้นฐานที่สุดเพียงแค่มีวิตามินซี มีประสิทธิภาพเทียบเท่าหรือดีกว่าราคาแพง เหตุผลก็คือเมื่อคุณใส่สารต้านอนุมูลอิสระหลายๆ ชนิดไว้ในครีมเดียว สารเหล่านี้มักจะใช้ไม่ได้ผล
ครีมต่อต้านริ้วรอยทำงานอย่างไร
อย่างแรกเลยคือให้ความชุ่มชื้นแก่ผิว โมเลกุลกักเก็บน้ำต่างๆ เช่น กรดไฮยาลูโรนิก ช่วยดูแลเรื่องนี้ ปัจจัยหลักประการที่สองในการแก่ก่อนวัยของผิวคือความเสียหายจากแสงแดด ดังนั้นจึงมักมีตัวกรองรังสียูวีเพื่อจำกัดความชราของผิว แนวคิดอื่นของพวกเขาคือการช่วยให้ผิวที่เสียหายฟื้นคืนมา แต่มีส่วนผสมที่ได้รับการพิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์เพียงเล็กน้อย บางทีสิ่งที่มีชื่อเสียงที่สุดอย่างหนึ่งก็คือปัจจัยการเจริญเติบโตของผิวหนังชั้นนอก ซึ่งแท้จริงแล้วเป็นการค้นพบทางการแพทย์ มันยังได้รับรางวัลโนเบลสำหรับผู้ค้นพบในปี 1986 และถูกใช้ครั้งแรกในทางการแพทย์เท่านั้น ส่วนผสมอื่นที่ได้รับการพิสูจน์ในการศึกษาทางคลินิกคือ tretinoin ลูกพี่ลูกน้องของวิตามิน A ที่ใช้ในครีมป้องกันการเผาไหม้ทางการแพทย์
การกระทำที่สำคัญที่สุดของครีมทาหน้าคืออะไร
ครีมต่อต้านริ้วรอยหลายๆ ตัวก็อาศัยผลการลอกเช่นกัน แนวคิดก็คือ สตราตัม คอร์เนียม (stratum corneum) ของผิวหนังชั้นนอกสุดประกอบด้วยเซลล์ที่ตายแล้ว ผลการลอกจะขจัดออกโดยการทำลายคอลลาเจน กาวที่เกาะติดกัน และบางส่วนลอกออกเผยให้เห็นผิวที่สดชื่นภายใต้คอลลาเจนถูกย่อยสลายโดยกรด ดังนั้นกรดอัลฟ่าและเบตาไฮดรอกซีจึงอยู่ในครีม (ตัวอย่างคือกรดซิตริกและกรดซาลิไซลิก) ซึ่งอ่อน นอกเหนือจากนี้ การปอกเปลือกแบบมืออาชีพยังมีอีก 2 องศา ซึ่งใช้ฟีนอลและกรดคลอโรอะซิติก ซึ่งนักเคมีรู้จักดี (สำหรับการลอกแบบลึกซึ่งเป็นกรดที่ค่อนข้างแรง)
ไนท์ครีมทำงานอย่างไร
เป็นเรื่องที่น่าสนใจที่จะบอกว่าอันที่จริงกระบวนการทำลายคอลลาเจนนอกเหนือจากผิวที่สวยงามแล้ว ก็มีความสำคัญต่อการทำอาหารเช่นกัน นั่นคือการทำให้สเต็กนิ่มลงระหว่างการหมัก ดังนั้นผักดองมักถูกทำให้เป็นกรดด้วยน้ำส้มสายชู ซอสมะเขือเทศ หรือน้ำมะนาว ซึ่งมีกรดอัลฟาผลไม้ชนิดเดียวกับที่พบในครีม คือติดตลกครีมต่อต้านริ้วรอยดองผิว
เรารู้ว่าสารกันบูดในเครื่องสำอางเป็นอันตรายต่อสุขภาพของเรา สิ่งที่สามารถแทนที่ด้วย
สารกันบูดเป็นหนึ่งในสารประกอบที่น่ากลัวที่สามารถพบได้บนฉลาก แต่ก็มีความสำคัญน่าเสียดายที่ราคา – ตัวอย่างเช่น พาราเบนมีการใช้กันอย่างแพร่หลาย แต่ควรเป็นอันตรายต่อผิว โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อใช้ร่วมกับแสงแดด อีกตัวอย่างหนึ่งคือ DMDM hydantoin ซึ่งเป็นสารกันบูดชนิดหนึ่งที่ทำงานโดยสลายเป็นฟอร์มาลดีไฮด์ (ส่วนผสมหลักในฟอร์มาลิน) ซึ่งทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ แต่เป็นสาเหตุอันดับ 1 ของโรคผิวหนังอักเสบติดต่อในประเทศเช่นสหรัฐอเมริกา นักนาโนเทคโนโลยีได้คิดค้นทางเลือกแทนสารกันบูด เกี่ยวกับอนุภาคนาโนเงิน ซึ่งทำงานได้อย่างประสบความสำเร็จอย่างมากในการต่อต้านแบคทีเรีย และได้รับการพิสูจน์ทางการแพทย์แล้วว่าไม่เป็นอันตรายต่อเซลล์ผิวหนังและไม่สะสมในผิวหนัง นักวิทยาศาสตร์หลายคนได้ตีพิมพ์งานวิจัยของพวกเขาที่พิสูจน์ข้อเรียกร้องนี้ ขณะนี้กำลังคิดเกี่ยวกับวิธีการใช้การค้นพบนี้ในอุตสาหกรรมอาหารเพื่อทำบรรจุภัณฑ์ต้านเชื้อแบคทีเรีย เพื่อจุดประสงค์นี้ อนุภาคเงินจะถูกใส่ลงในกระดาษและทำหน้าที่ต้านเชื้อแบคทีเรียโดยไม่ต้องเข้าไปในอาหาร
เพิ่มเติมเกี่ยวกับโบจิดาร์ สเตฟานอฟ
Bozhidar กำลังศึกษาระดับปริญญาโทด้านนาโนเทคโนโลยีที่มหาวิทยาลัยโซเฟีย และเป็นหนึ่งในนักสื่อสารวิทยาศาสตร์ที่มีประสบการณ์มากที่สุดในประเทศของเราในบรรดาความสำเร็จอื่นๆ มากมาย เขาเป็นผู้เข้ารอบสุดท้ายในการประกวด FameLab 2009 โอกาสที่ฉันได้พบกับเขาคือ Cafe Scientifique ที่จัดขึ้นในเดือนกุมภาพันธ์ ในหัวข้อ "Molecular Beauty"